نوبت دهی و لیست آزمایشگاه ام اس (MS)
آزمایش ام‌اس (MS) چیست؟ بیماری ام‌اس (مولتیپل اسکلروزیس) یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) حمله می‌کند و باعث آسیب به پوشش محافظ اعصاب می‌شود. در نتیجه، ارتباط بین مغز و سایر قسمت‌های بدن مختل می‌شود. برخلاف بسیاری از بیماری‌ها، یک آزمایش واحد و قطعی برای تشخیص ام‌اس وجود ندارد. پزشکان با استفاده از ترکیبی از معاینات، آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها، بیماری‌های مشابه را رد کرده و به تشخیص نهایی می‌رسند. جزئیات آزمایش ام‌اس (MS) تشخیص ام‌اس با ترکیبی از روش‌های زیر انجام می‌شود: • MRI: ام‌آرآی (MRI) اصلی‌ترین و مهم‌ترین ابزار برای تشخیص ام‌اس است. این عکس‌برداری دقیق از مغز و نخاع، به پزشک کمک می‌کند تا التهاب‌ها و ضایعاتی را که در اثر بیماری ایجاد شده‌اند، مشاهده کند. • آزمایش خون: آزمایش خون به تنهایی نمی‌تواند ام‌اس را تشخیص دهد، اما برای رد کردن بیماری‌هایی با علائم مشابه (مانند بیماری لایم) استفاده می‌شود. همچنین، برخی آزمایش‌های خون جدیدتر می‌توانند آنتی‌بادی‌های خاص مرتبط با التهاب اعصاب را بررسی کنند. • پونکسیون کمری (Lumbar Puncture): در این روش، نمونه‌ای از مایع مغزی-نخاعی از ناحیه کمر گرفته می‌شود. این مایع در آزمایشگاه برای بررسی نشانه‌های التهاب و وجود پروتئین‌های خاص که در افراد مبتلا به ام‌اس مشاهده می‌شود، بررسی می‌گردد. • تست پتانسیل برانگیخته (Evoked Potentials): این آزمایش، پاسخ‌های الکتریکی مغز به محرک‌های حسی (مانند نور یا صدا) را اندازه‌گیری می‌کند و می‌تواند سرعت انتقال پیام‌های عصبی را بررسی کند. چه زمانی باید آزمایش ام‌اس (MS) بدهیم؟ اگر علائم زیر را دارید، بهتر است برای بررسی به پزشک متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) مراجعه کنید: • مشکلات بینایی: مانند تاری دید، دوبینی یا درد چشم که معمولاً در یک چشم رخ می‌دهد. • بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن: اگر در دست‌ها، پاها یا صورت خود احساس بی‌حسی، گزگز یا مورمور شدن دارید. • ضعف و خستگی: اگر دچار ضعف عضلانی، مشکلات تعادل یا خستگی غیرعادی و شدید هستید. • مشکلات حرکتی: اگر در راه رفتن مشکل دارید یا دچار عدم هماهنگی در حرکات بدن هستید.
